چت روم

1- حضرت روح الله نه تنها برای مردم مسلمان ایران، بلکه برای تمامی مسلمانان و آزادیخواهان جهان همچون پدر و مراد و رهبر بوده است. لذاست که بیراه نگفته ایم که بگوییم جوانان انقلابی امروز فرزندان معنوی روح الله هستند . فرزند روح الله بودن یعنی پایبند به راه و آرمان‌های او بودن.

2- فرزند نسبی روح الله بودن گرچه می تواند مایه مباهات برای شخصی باشد، چرا که توانسته است از نزدیک از وجود حضرتش بهره بگیرد، ولی هیچ دلیلی بر بی اشکال و بی عیب بودن نیست. سید حسین خمینی، فرزند شهید سید مصطفی خمینی، گرچه فرزند نسبی روح الله بود ولی توسط خود روح الله طرد شد.

3- سید حسن خمینی در طول سال 88 در آزمایشی بزرگ قرار گرفت که متاسفانه نتوانست از آن سربلند بیرون بیاید. گرچه در حوادث تلخی چون روز قدس، اهانت به عکس امام و روز عاشورا انتظار می رفت که از میراث حضرت امام دفاع کند و در مقابل فتنه گران بایستد ولی سکوتش افکار عمومی را با این سؤال مواجه کرد که مگر چه رابطه ای بین فتنه گران و او وجود دارد که حاضر نیست در مقابل فتنه گران موضع گیری کند.

کاش سید حسن سکوت خودش را ادامه می داد ولی انتشار عکس هایی از او در کنار سران فتنه که به تصریح رهبر انقلاب از کشتی نظام خارج شده اند، مردم، عاشقان روح الله، را سخت ناراحت کرد که چرا سید حسن اینچنین به آرمان‌های امام پشت می کند؟

4- در تاریخ کم نداشته ایم فرزندان بزرگانی که راهی را خلاف پدرانشان در پیش گرفتند و در مقابل حق ایستادند. داستان از قابیل شروع می شود و به پسر نوح می رسد. در انقلاب اسلامی هم اوایل انقلاب فرزندانی از روحانیون طراز اول انقلاب بخاطر خیانت اعدام شدند. هیچ عقل و منطقی قبول نمی کند که فضیلت های پدر باعث مصونیت پسر از خطا باشد.

5- مردم برای سید حسن احترام قائل بوده اند، همان طوری که در بیست سال گذشته نشان داده اند، ولی همین مردم که بصیرت‌شان در سال 88 از بعضی خواص هم بیشتر بود، در خرداد 89 به سید حسن گفتند که ما وصایای امام و حاج احمد آقا را فراموش نکرده ایم. شعار "وصیت حاج احمد، پیروی از ولایت" و "نواده روح الله، سید حسن نصرالله" تذکری به سید حسن خمینی بود که بداند تا زمانی که در خط ولایت و رهبری که همان خط امام است باشد، برای مردم محترم است؛ همان طور که در بیست سال گذشته مورد احترام بوده است ولی اگر روزی مسیری به جز این راه را انتخاب کند، آن‌وقت فرزندان معنوی روح الله هستند که در مقابل فرزند نسبی او موضع گیری می کنند.

6- سید حسن اگر می خواست، می توانست با محکوم کردن سران فتنه در سخنرانی 14 خرداد، اعتماد دوباره مردم را به خود جلب کند که دیگر نه در جهت اعتراض به او، بلکه در جهت تایید او شعار دهند. ولی این سئوال پیش می آید که مگر چه منفعت مشترکی بین او و سران فتنه وجود دارد که حاضر نیست کوچکترین موضعی بگیرد.

سید حسن خطاب به مردم معترض گفت که هنوز بیست سال بیشتر نگذشته است و البته درست هم گفت. هنوز بیست سال بیشتر از رحلت جانگدازش نگذشته است که او وصیت های امام و پدرش را به فراموشی سپرده است.

7- رسانه ها و خواص دوپهلو به مانند یک سال گذشته سیاست یکی به نعل و یکی به میخ را در پیش گرفته اند و با آب و تاب شعار روشنگرایانه مردم را اهانت به یادگار امام و امام معرفی می کنند. جای سئوال اینجاست در طی یک سالی که فتنه گران به هر شکل ممکن به امام و آرمان‌های امام توهین می کردند و سید حسن سکوت کرده بود، چرا ساکت بودند و به نوه نسبی امام نمی گفتند که چرا ساکت نشسته است؟ توهین واقعی به امام آن زمانی است که عده ای به میراث واقعی آن پیر جمارانی چون، ولایت فقیه و روز قدس و...، توهین می‌کردند و آنها سر در سوراخی فرو برده بودند و با سکوت خود فتنه گران را یاری می دادند.

8- چه جای گله به مردم به خاطر جلوگیری از سخنرانی سید حسن، که آنچه در حرم امام (ره) اتفاق افتاد نتیجه منطقی عملکرد دوپهلوي او در فتنه 88 بود.